Pek bir uzun zaman geçmiş, şifresini bile hatırlayamıyor insan. İnceden yaşlandık sanırım.
Yine de burada olmak güzeldi, acısı ile tatlısı ile, aldanmışlık hikayelerine rağmen...
Zaman kalmıyor eskisi gibi, fotoğraf çekmek için, bazen de elini kolunu sallayarak gezebilmek için bile...
Ben buralardayım, yaşıyorum, yolun yarısına 1 kala...
Saygılar ve sevgiler tüm dostlara...
Life is Good...